Najważniejsze wskazówki dotyczące tworzenia wspaniałych portretów

Robienie wspaniałych zdjęć portretowych może być trudne. W grę wchodzi wiele czynników, np. dobór właściwego światła, zbliżenie się do obiektu i odpowiednio szybka praca z aparatem. Przyzwoite zdjęcia portretowe można robić dowolnym aparatem. Jednak wielu fotografów woli używać modeli bezlusterkowych, takich jak Canon EOS R6, lub lustrzanek cyfrowych, takich jak Canon EOS 850D. Zapewniają one większą kontrolę i umożliwiają kreatywną pracę.

Mamy nadzieję, że bez względu na to, jakiego aparatu używasz, prezentowane wskazówki pomogą Ci robić lepsze zdjęcia portretowe znajomych, krewnych, ciekawych osób spotykanych na ulicach, a nawet zwierząt.

W przypadku fotografowania aparatem Canon EOS z wymiennymi obiektywami, takim jak Canon EOS M200 lub Canon EOS RP, wybór obiektywu z dużą maksymalną przysłoną, takiego jak Canon EF-M 32mm f/1.4 STM lub RF 50mm F1.8 STM, pomoże wyodrębnić obiekt z tła. Obiektywy stałoogniskowe z ogniskową od 50 do 100 mm doskonale nadają się do tworzenia portretów, ale można również używać obiektywów zmiennoogniskowych. Aby optymalnie wykorzystać jasną przysłonę, wybierz tryb preselekcji przysłony (Av) lub tryb ręczny (M) i skorzystaj z automatycznej czułości ISO w celu zachowania odpowiedniej ekspozycji.

Użycie standardowego lub szerokokątnego obiektywu stałoogniskowego zamiast obiektywu zmiennoogniskowego sprawi, że będziesz bliżej fotografowanych obiektów, co ułatwi kontakt z nimi. Warto wtedy mieć mniejszy obiektyw, który nie będzie potęgował stresu.

Z drugiej strony obiektywy zmiennoogniskowe, takie jak Canon RF 70-200mm F4L IS USM, są bardzo uniwersalne, ponieważ umożliwiają nadawanie portretom innego wyrazu poprzez zmianę ogniskowej – a wszystko przy użyciu jednego obiektywu. Gdy już opanujesz podstawy pracy z obiektywami stałoogniskowymi, model o szerokim zakresie zoomu, taki jak Canon RF 24-105 F4L IS USM z wewnętrznym stabilizatorem obrazu, doskonale sprawdzi się w przypadku fotografowania z ręki – umożliwi poruszanie się wokół obiektu i regulowanie ogniskowej w celu uzyskania różnych efektów. Zakres teleobiektywu umożliwia tworzenie portretów, które uatrakcyjniają wygląd obiektu. Maksymalna ogniskowa (105 mm) idealnie nadaje się do fotografowania głowy obiektu.

Wykonywanie portretów nocą może być trudne, ponieważ do uzyskania wystarczającej ilości światła może być potrzebna lampa błyskowa. Jednak światło otoczenia wokół fotografowanej osoby często bywa bardzo nastrojowe i warte zachowania na portrecie. Pełnoklatkowe aparaty bezlusterkowe firmy Canon, takie jak Canon EOS R6, który ma system regulacji ostrości Dual Pixel CMOS AF II, mogą automatycznie ustawiać ostrość do poziomu -6,5 EV, dzięki czemu często można fotografować bez lampy błyskowej nawet przy słabym oświetleniu.

W przypadku korzystania z lampy błyskowej tryb nocnego portretu, który jest dostępny w większości aparatów Canon EOS, w tym w modelach Canon EOS M200 i Canon EOS RP, upraszcza zadanie, ponieważ zmienia sposób działania aparatu. Wykorzystuje on wbudowaną lampę błyskową lub rozpoznaną lampę Speedlite na gorącej stopce, aby oświetlić główny obiekt, i zapewnia dość czasu na to, aby światło otoczenia zostało odwzorowane na ujęciu. Dzieje się to dzięki wydłużeniu czasu naświetlania i automatycznemu dostosowaniu ustawień czasu błysku. Ustaw obiekt w taki sposób, aby oświetlała go lampa błyskowa, a nie światło otoczenia. Aby uzyskać jeszcze lepszy rezultat użyj statywu, który zmniejszy drgania aparatu.

W warunkach jasnego oświetlenia portrety mogą mieć zbyt duży kontrast. Gdy obiekt jest oświetlony od tyłu silnym światłem słonecznym, z pomocą przychodzi lampa błyskowa. Podłącz lampę Speedlite do gorącej stopki aparatu lub ustaw wbudowaną lampę błyskową na wyzwalanie przy każdym zdjęciu. Aparat będzie dążył do zrównoważenia błysku lampy błyskowej i światła dziennego, tworząc znacznie efektowniejsze zdjęcie z optymalnym oświetleniem obu elementów – fotografowanej osoby i tła.

W przypadku korzystania z automatycznych trybów fotografowania, takich jak preselekcja przysłony (Av) lub automatyczna czułość ISO, można szybko dostosować ustawienia do zmieniających się lub trudnych warunków oświetleniowych za pomocą funkcji korekty ekspozycji. Korekta ekspozycji może wydawać się skomplikowaną czynnością, ale jest to prosty sposób na rozjaśnienie lub przyciemnienie zdjęcia. Jest ona szczególnie przydatna, gdy chcemy zarejestrować jasne odcienie skóry i zadbać o odpowiedni kontrast obiektów lub sfotografować ciemne odcienie skóry i zapewnić im naturalny wygląd. Prawie wszystkie aparaty firmy Canon mają ustawienie korekty ekspozycji. Informacje na ten temat znajdują się w instrukcji obsługi danego urządzenia.

Wiele aparatów Canon, np. Canon PowerShot G1 X Mark III, umożliwia zdalne sterowanie przez sieć Wi-Fi za pomocą smartfona z aplikacją Canon Camera Connect.

W przypadku niektórych modeli zdalne sterowanie obejmuje podgląd obrazu widzianego przez aparat w trybie Live View oraz możliwość wykonywania zdjęć poprzez dotykanie ekranu telefonu. Ustaw aparat na powierzchni, a następnie użyj smartfona, aby zobaczyć obraz i wykonać zdjęcie we właściwym momencie. Stosowanie tej techniki może pomóc fotografowanej osobie odprężyć się, ponieważ nie będziesz patrzeć bezpośrednio na nią.

Aby otrzymać naturalnie wyglądające, niepozowane zdjęcia portretowe, wykonaj kilka zdjęć przed i po tym, jak obiekt będzie gotowy do pozowania przed aparatem. Zniweluje to jego stres i zwiększy szanse na uchwycenie naturalnego uśmiechu lub figlarnego spojrzenia dziecka, gdy zrobisz zdjęcie w niespodziewanym momencie. W przypadku pracy z aparatem bezlusterkowym, takim jak Canon EOS R6, można użyć trybu migawki elektronicznej w celu wykonania dyskretnego zdjęcia. Jeśli aparat ma tryb serii zdjęć, wypróbuj go. Możesz użyć obiektywu zmiennoogniskowego i fotografować z większej odległości. Portrety będą mieć naturalny i niewymuszony charakter.

Poproś kogoś z rodziny lub znajomych o pozowanie, aby to poćwiczyć. Jeśli chcesz fotografować nieznajomych, poproś ich o pozwolenie. Często taka prośba jest odbierana jako komplement, a ponadto zyskasz czas na przygotowanie ujęcia.

Eksperymentowanie z autoportretami to dobry sposób na zaznajomienie się z ustawieniami i stylami kompozycji.

Portret osoby w jej codziennym otoczeniu często jest bardziej wymowny niż zwykłe zdjęcie portretowe. Na przykład można użyć obiektywu szerokokątnego, takiego jak Canon EF-M 11-22mm f/4-5.6 IS STM lub Canon EF-S 10-22mm f/3.5-4.5 USM, aby sfotografować szefa kuchni w jego miejscu pracy lub rolnika na polu pełnym krów. Możesz też sfotografować znajomego muzyka na tle rozmytego wnętrza sklepu z gitarami. Warto zastanowić się nad tym, co ma znaleźć się w tle zdjęcia i dlaczego. Rzecz polega na zarejestrowaniu atrakcyjnego wizualnie zdjęcia, wkomponowaniu określonego przekazu i zachęceniu odbiorców do zgłębienia tematu.

Regulacja ustawień to tylko jeden ze sposobów na uatrakcyjnienie zdjęcia i nadanie mu określonego wyrazu. Do dyspozycji mamy kilka innych rozwiązań. Możesz poprosić fotografowaną osobę, aby zamiast na aparat spojrzała na coś w obrębie kadru lub na jakiś odległy obiekt. Można też sfotografować obiekt z góry, korzystając z drabiny. Inną opcją jest pochylenie się i zrobienie zdjęcia z poziomu bioder. Łam zasady kompozycji, np. poprzez umieszczenie obiektu w samym środku kadru. Spróbuj wykorzystać oświetlenie zza obiektu, cienie i długi czas naświetlania, aby nadać portretowi określoną atmosferę.

Możesz też przygotować własne studio domowe, aby poeksperymentować z różnymi technikami, lub dowiedzieć się więcej o tworzeniu własnego zestawu ustawień pod kątem kreatywnej fotografii portretowej*. Celem jest eksperymentowanie, uczenie się i uzyskiwanie satysfakcjonujących wyników.



Autorzy: Peter Wolinski i Tamzin Wilks



* Dostępne tylko w języku angielskim