FOTOGRAFIA ARCHITEKTURY

Wyższy poziom: jak poprawić jakość fotografii architektury

Odkryj piękno budynków, pomników i innych obiektów dzięki tym najważniejszym wskazówkom i technikom Fernanda Guerry, wielokrotnie nagradzanego ambasadora firmy Canon.
Mężczyzna siedzi na krawędzi ogromnej, tworzącej łuk platformy kilka metrów nad ziemią, w tle błękitne niebo.

Fernando Guerra, ambasador firmy Canon, wie to i owo o budynkach. Ukończył studia architektoniczne w swoim kraju, w Portugalii. Po studiach pracował przez kilka lat w pracowni architektonicznej w Makau. Wprawdzie lubił swoją pracę, ale nigdy nie zapomniał o młodzieńczej miłości do fotografii.

Zamiłowanie Fernanda do fotografowania budynków stało się takie wielkie, że – razem z bratem – zaczął fotografować architekturę na zlecenie czołowych czasopism, a także klientów indywidualnych. Liczne nagrody sprawiły, że nie wrócił już do poprzedniego życia.

Fernando dzieli się z nami spostrzeżeniami, wskazówkami i sztuczkami, których nauczył się przez lata.

Lokalizacja: znalezienie idealnego budynku

Mężczyzna stoi na rozległej, betonowej galerii projektu Saya Park w Korei Południowej.

„Nie chciałem powielać tego, co robili inni fotografowie architektury” – mówi Fernando o przebiegu swojej kariery. „Chciałem się dobrze bawić. Zacząłem fotografować budynki z uwzględnieniem ludzi w kadrze. To tchnęło w nie życie. Czuję, że fotografując architekturę, odgrywam rolę posłańca. Moim zdjęciem przekazuję budynek z rąk architekta w ręce szerokiego grona odbiorców”. Zrobione aparatem Canon EOS 5DS R z obiektywem Canon TS-E 17mm f/4L, 1/8 s, f/10 i ISO 200. © Fernando Guerra

Kobieta i kilkoro dzieci bawią się w blasku słońca, skacząc na skakance tuż obok całkowicie białego budynku. Jedno dziecko jest wyraźnie widoczne, reszta to tylko sylwetki.

„Nie myślę o geometrii ani liniach, które prowadzą wzrok oglądającego po obrazie” – mówi Fernando. „Szukam estetycznych kształtów i współgrającego z nimi światła. Zrobione aparatem Canon EOS 5D Mark III (poprzednik modelu Canon EOS 5D Mark IV) z obiektywem Canon TS-E 24mm f/3.5L II, 1/2500 s, f/8 i ISO 200. © Fernando Guerra

Fotografia architektury nie ogranicza się tylko do imponujących biurowców i bogato zdobionych kościołów. Wprawdzie stanowią one wspaniały materiał na spektakularne zdjęcia, ale zdaniem Fernanda każdy budynek może być piękny – wystarczy tylko odpowiednio na niego spojrzeć.

„Nie skupiajcie się na znalezieniu właściwej lokalizacji” – radzi. „Niesamowite budynki możesz znaleźć w nieciekawych miejscach. Warto pomyśleć o tym, co sprawia, że konkretny budynek jest interesujący. Obiektem może być niemal wszystko – od podniszczonej stodoły i skromnego domu po wspaniałe muzeum lub katedrę. Uważam, że nie ma budynków, które byłby kiepskim obiektami. Trzeba tylko zaczekać na odpowiednie światło i właściwy moment”.

Fernando radzi, aby po znalezieniu budynku i zauroczeniu się nim dodać kolejne elementy do zdjęć. Jest to technika, której nauczył się od pracującego dla Magnum fotografa Alexa Webba – człowieka, który był dla niego jedną z największych inspiracji. Według Fernanda pomaga to wprowadzić do zdjęć dodatkowy wymiar.

„Jego fotografia mnie urzekła. Dodawał kolejne warstwy, aby wkomponowywać nowe elementy w ujęcie” – mówi Fernando o Webbie. „Na przykład można uwzględniać w różnych częściach kadru ludzi, psa czy mężczyznę z parasolem. Jego ujęcia obejmują kilka warstw, a widz możesz poczuć realizm sytuacji i zobaczyć kontekst.

Jako architekt staram się znaleźć idealne proporcje, idealny materiał oraz doskonałe kolory i wykończenie. Jako fotograf staram się wiernie oddać urok całości” – kontynuuje Fernando. „Nie szukam spójnej geometrii. Staram się ukazać budynek w atrakcyjnej formie. Właśnie na takim przekazie mi zależy”.

Swobodne fotografowanie: odrzucanie zasad

Cztery rozmyte wskutek ruchu osoby spacerują po dużym korytarzu wewnątrz ogromnego białego budynku z futurystycznymi oknami i ścianami.

Fernando uważa, że fotografia zawsze powinna być formą ekspresji autora, nawet jeśli oznacza to przełamanie tradycyjnych reguł gatunku. „Wiele osób uważa, że fotografia architektury jest niczym muzyka klasyczna” – mówi. „Wszystko jest rozpisane na partyturze i trzeba odegrać zapisane nuty. Dla mnie jest to bardziej jazz. Trzeba zapomnieć o zasadach i zdać się na oczy”. Zrobione aparatem Canon EOS 5D Mark III z obiektywem Canon TS-E 17mm f/4L, 0,4 s, f/9,5 i ISO 200. © Fernando Guerra

Studenci spacerujący po kolorowych chodnikach miasteczka uniwersyteckiego EPFL Quartier Nord w szwajcarskiej Lozannie.

Fernando robi zdjęcia z ręki, aby zapewnić sobie maksymalną swobodę twórczą. Używa obracanego ekranu dotykowego, aby obserwować obraz w czasie rzeczywistym, niezależnie od kąta fotografowania. „Od wielu lat nie korzystam z wizjerów w aparatach” – mówi ten niepokorny fotograf. Zrobione aparatem Canon EOS 5D Mark III z obiektywem Canon TS-E 45mm f/2.8, 1/13 s, f/2,8 i ISO 640. © Fernando Guerra

Wydawałoby się, że jedną z pierwszych zasad fotografowania architektury jest użycie statywu. Fernando ma inne zdanie.

„Lubię mieć swobodę ruchu, więc wolę nie używać statywu, choć wiele osób uważa, że jest to podstawowe narzędzi do fotografowania architektury” – omawia. „Wolę się poruszać i patrzeć na budynek z różnej perspektywy. Dlatego fotografuję z ręki. Gdy już dotrę na miejsce, jestem w ciągłym ruchu aż do zakończenia sesji.

Kolejną zaletą nieużywania statywu jest to, że można fotografować w zatłoczonym miejscu bez zwracania uwagi na siebie. Statyw mógłby zaintrygować ludzi. Zaczęliby się przyglądać naszym poczynaniom i zachowywać w nienaturalny sposób. W przypadku tego typu zdjęć doskonale sprawdzają się obracane ekrany dostępne w wielu aparatach firmy Canon. Pozwala fotografować pod różnym kątem. Niektóre osoby mogą się nawet nie zorientować, że robimy zdjęcia”.

Fernando uważa, że jest tylko jedna zasada, której należy przestrzegać w kontekście fotografii architektury.

„Linie pionowe muszą być proste, więc nie należy kierować aparatu ani w górę, ani w dół, chyba że używamy obiektywu z korekcją perspektywy” – wyjaśnia. „Perspektywę można poprawić w oprogramowaniu do edycji, ale uważam, że nie wygląda to najlepiej. Często wspomina się inne zasady, ale moim zdaniem trzeba je złamać, aby wypracować własny, wyróżniający się styl. Wystarczy zadbać o proste linie pionowe, a później można fotografować bez żadnych ograniczeń”.

Pod światło: wybór pory fotografowania

Długi i wysoki drewniany budynek nocą. Otaczające go drzewa są oświetlone przez dwie jasne lampy.

„Zachód słońca nie powinien przerywać fotografowania” – radzi Fernando. „Niektóre budynki wyglądają zupełnie inaczej po zmroku. Okna budynku mogą przypominać oczy. Nocą, gdy w budynku są włączone światła, można odnieść wrażenie, że zaglądamy w te oczy. Niektóre budynki zmieniają się nocą w magiczne bryły z błyszczącym szkłem i cieszą nasze oczy”. Zrobione aparatem Canon EOS 5D Mark III z obiektywem Canon TS-E 17mm f/4L, 30 s, f/7,1 i ISO 1600. © Fernando Guerra

Ptaki przelatują o zmierzchu nad niezwykle ukształtowanym wybrzeżem.

„Jedną z rzeczy, których się nauczyłem, jest to, aby nie używać lampy błyskowej” – mówi Fernando. „Jeśli fotografuję wnętrze, które jestem w stanie widzieć, mój aparat Canon zdoła je uwiecznić. Jeśli występują znaczne różnice między cieniami a dobrze oświetlonymi obszarami, można zrobić dwa zdjęcia, korzystając z sekwencji ekspozycji, i połączyć je ze sobą. Można też skorzystać z trybu HDR aparatu. Jednak nigdy nie używam lampy błyskowej ani dodatkowego oświetlenia”. Zrobione aparatem Canon EOS 5D Mark III z obiektywem Canon TS-E 17mm f/4L, 1/80 s, f/5 i ISO 800. © Fernando Guerra

Innym błędnym przekonaniem w opinii Fernanda jest to, że najlepsze światło do fotografii architektonicznej jest wczesnym rankiem lub późnym popołudniem, podczas tzw. złotej godziny.

„Jeśli zamierzam fotografować budynek, ruszam wcześnie rano i zostaję na miejscu aż do wieczora. Przypomina to podejście stosowane przez fotoreporterów. Podążam za światłem wokół budynku. Różne aspekty konstrukcji prezentują się lepiej o różnych porach dnia. Można także obserwować, jak ludzie korzystają z budynku, i dodawać ten element codzienności. To jak fotografowanie „dnia z życia budynku”. Chcę uchwycić coś więcej niż tylko sam budynek.

Jeśli światło jest ostre, można poeksperymentować z cieniem. Ostatnio zrobiłem wspaniałe zdjęcia domu w południe. Słońce było wysoko na nieboskłonie. Światło przenikało przez świetliki w dachu i oświetlało całe wnętrze budynku. To był spektakularny widok. Gdy słońce znajduje się niżej na nieboskłonie, budynek może wyglądać źle z jednej strony, ale świetnie z drugiej. Trzeba się przemieszczać i sprawdzać sytuację. Nawet jeśli dzień jest pochmurny i mglisty, można zrobić interesujące zdjęcia dzięki łagodnemu światłu. Innym niewłaściwym założeniem jest to, że po zrobieniu zdjęcia budynku w jednym miejscu możemy zapomnieć o tym punkcie widzenia. Warto wrócić tam później i sprawdzić, jaki wpływ na wygląd budynku ma zmiana oświetlenia”.

Zawartość torby: wybór odpowiednich obiektywów

Duża instalacja świetlna z twarzą młodej kobiety jest widoczna przez okno budynku, a obok przejeżdża żółty samochód.

System Canon EOS R jest idealny dla osób, które rozpoczynają przygodę z architekturą i chcą się rozwijać. Połączenie wydajnego, pełnoklatkowego aparatu bezlusterkowego, takiego jak Canon EOS R, z natywnym obiektywem RF, takim jak Canon RF 24-105mm F4L IS USM (zestaw użyty przez Fernanda do zrobienia tego zdjęcia) lub Canon RF 16mm F2.8 STM umożliwia twórczy rozwój. Parametry: 56 mm, 1/100 s, f/9 i ISO 160. © Fernando Guerra

Duże drewniane listwy zwisają pionowo z wysokiego, pomalowanego na ciemnokremowo budynku. W pomieszczeniu na parterze budynku widać sylwetki dwóch osób.

Fernando zaleca, aby po nabieraniu doświadczenia wyposażyć się w obiektywy z korekcją perspektywy. „Moje ulubione obiektywy to modele Canon TS-E 17mm f/4L i Canon TS-E 24mm f/3.5L II” – mówi. „Są drogie, ale nic nie zastąpi funkcji korekcji perspektywy. Zapewnia ona kontrolę nad perspektywą i pozwala utrzymać pionowy układ linii budynków”. Zrobione aparatem Canon EOS 5DS R z obiektywem Canon TS-E 17mm f/4L, 1/100 s, f/11 i ISO 100. © Fernando Guerra

Na początek przygody z tym rodzajem fotografii Fernando zaleca obiektywy, które zapewniają dobrą równowagę między względnie szerokim polem widzenia a niewielkimi zniekształceniami obrazu. „Uwielbiam obiektywy Canon RF 35mm F1.8 Macro IS STM i Canon RF 50mm F1.8 STM” – mówi z entuzjazmem. „Są małe i dyskretne, dzięki czemu można fotografować, nie rzucając się w oczy. Jakość jest bardzo dobra, a cena – stosunkowo niska. Używam także obiektywu Canon EF 24-240mm F4-6.3 IS USM z uwagi na jego uniwersalność. Nie akceptuję żadnych zniekształceń na moich zdjęciach architektury, ale dzięki funkcji korekty w aparatach z serii EOS R ten model nie powoduje zniekształceń”.

Kolejnym ważnym obiektywem, który szczególnie nadaje się do fotografowania architektury, jest model Canon RF 16mm F2.8 STM. Ten stałoogniskowy obiektyw o ogniskowej 16 mm jest nie tylko wyjątkowo przystępny cenowo, ale także bardzo szerokokątny, dzięki czemu można uwzględnić w kadrze większą część ujęcia, np. cały most. Miłośnicy architektury pokochają także interesujące efekty w kontekście linii i kątów zapewniane przez ten obiektyw.

Fernando zaleca, aby po wybraniu aparatu i obiektywu oraz opanowaniu podstaw tego gatunku, kontynuować eksperymentowanie z fotografią architektury, choćby w odniesieniu do kąta pracy czy filtrów zakładanych na obiektyw.

„Filtr szary doskonale nadaje się do obsługi długich ekspozycji, nawet w jasnym świetle” – wyjaśnia Fernando. „W przypadku fotografowania architektury w ruchliwym miejscu długi czas ekspozycji spowoduje, że poruszający się ludzie i ruch uliczny znikną z ujęcia. Kołowy filtr polaryzacyjny skutecznie usuwa odbicia w szklanych oknach. Doskonale sprawdza się w przypadku budynków z połyskującym wykończeniem. Musiałem sfotografować betonowy, pomalowany na czerwono budynek, który był bardzo połyskliwy. Obróciłem kołowy polaryzator, a cały połysk zniknął, co uwydatniło kolor budynku”.

Dla Fernanda fotografowanie architektury to coś więcej niż tylko praca – to powołanie. Inspiracją są tutaj zarówno ludzie, jak i budynki.

„Fotografuję architekturę zarobkowo, ale uważam, że najbardziej interesującym elementem są osoby, które znajdują się w budynkach lub z nich korzystają” – podsumowuje. „Dla mnie fotografia architektury polega na rejestrowaniu życia”.

Chcesz zacząć swoją przygodę?

Autor: Matthew Richards

Powiązane produkty

Powiązane artykuły

  • FOTOGRAFIA MIEJSKA

    Wykorzystaj potencjał fotografii miejskiej dzięki naszym najważniejszym wskazówkom

    Uwieczniaj niesamowite panoramy miast i szczegóły miejskiego krajobrazu. Czytaj dalej, aby poznać przydatne porady, wskazówki, techniki i inspiracje.

  • FOTOGRAFIA MIEJSKA

    Wskazówki dotyczące komponowania miejskich ujęć

    Przewodnik Pauli Stopki dotyczący komponowania wyróżniających się ujęć budynków i krajobrazów miejskich.

  • FOTOGRAFIA ULICZNA

    Odkryj abstrakcyjną fotografię uliczną

    Dzięki tym prostym technikom tworzenia surrealistycznych obrazów miejskich pozornie nieciekawe ujęcia mogą stać się zachwycającymi dziełami sztuki.

  • FOTOGRAFIA ULICZNA

    Wyzwanie dotyczące obiektywu do fotografii ulicznej

    Dlaczego Canon RF 28mm F2.8 STM to niezbędny element zestawu miłośnika fotografii ulicznej.