Świetny pomysł i wykonanie, fajny tekst i gra aktorska, bardzo dobry dynamiczny montaż. Są fakty i jest stopniowanie napięcia. Dzięki możliwości wcielenia się w los nastoletniej bohaterki, której nagle zaczynają znikać wszystkie udogodnienia, w prosty sposób możemy pojąć problem nierówności na świecie. Praca wykonana z poczuciem humoru, a przekaz jest trafiony w punkt!
Prawdziwie "teledyskowy" montaż i dobre zdjęcia. Połączenie pasji filmowej z pasją muzyczną. Rymowany tekst przekazuje ważne informacje nawiązujące do celu 14 – życia pod wodą. Melodia wpadająca w ucho, dlatego po obejrzeniu komisja długo nuciła refren:)
Tu najbardziej liczył się pomysł, prosty i bardzo do widza przemawiający. Popularna przenośnia "przyklejania ludziom etykietek" stała się podstawą dobrze zmontowanego i dynamicznego filmu - przesłania o równe traktowanie niezależnie od rasy, orientacji, przekonań. Krótko i na temat. Bez niedomówień. Wszyscy jesteśmy przede wszystkim ludźmi. Brawo!
Bardzo dobrze, że autor skupił się na jednym temacie, bawi się konwencjami, daje dużo wartościowych informacji, a jego przekaz jest łatwy do zastosowania w życiu. Przydałaby się większa dbałość o jakość dźwięku, ale mimo tego film jest świetny!
Wśród przesłanych filmów ten jest jedynym dokumentem pokazującym ludzi i miejsce. Wiemy ile pracy kosztuje wykonanie dokumentu i zdobycie takiego zaufania, aby nakłonić ludzi do mówienia o swoim prywatnym życiu i problemach przed kamerą. Brawo!
Bardzo przekonujące zwrócenie uwagi na temat równości. Doceniamy odwagę takiego filmowego publicznego wyznania. Pozytywny obraz, który jednocześnie wzrusza. Świetna praca!!
Piękna, krótka animacja, którą można puszczać w kółko. Przemyślane i dokładnie wykonane. Pętla pomiędzy początkiem i końcem filmu jest świetnym pomysłem, idealnie ilustrującym temat.
Ładne ujęcia i kilka istotnych faktów o świecie. Szczególnie ujęła nas scena ilustrująca fakt nieprawidłowego wzrostu u dzieci z krajów trzeciego świata. Ciekawe są też sceny kontrastu między przepychem pokazanym na obrazach a przekazywanymi słownie faktami o stopniu ubóstwa i głodu na świecie. Budzi się refleksja – doceńmy co mamy.
Różne formy wyrazu budują bardzo ciekawą całość. Film pokazuje, że jesteśmy różni i czasem zakładamy maski. Wydaje się być manifestem, ale pokazuje też prawdziwe przykłady ludzi zmieniających świat.
Piękne i różnorodne zdjęcia, choć wykonane w jednym miejscu. Podjęty temat wymagał zaangażowania, odwagi i wrażliwości. Pokazuje globalny problem na przykładzie lokalnych społeczności autorki.
Zdrowie, własny dom i bliscy wokół – to tworzy szczęście bohaterki reportażu. To szczęście widać na przepięknym portrecie. Autorce zdjęć dziękujemy za pozytywny przykład realizacji celu numer 3.
Przykład fotografii reporterskiej. Zdjęcia mogłyby ukazać się na łamach gazety wraz z opisem wydarzeń. Jak tłumaczy autor nie ważny jest temat protestów, ale fakt walki o własne poglądy. Różnorodne ujęcia. Zdjęcia budzące emocje.
Kiedy dowiadujemy się o losach Pana Józka, który w pożarze stracił żonę i dwójkę dzieci reportaż odbierany jest inaczej. Tytuł pracy, zdjęcia i historia tworzą piękną całość – pozytywny obraz człowieka, który po trudnych doświadczeniach odnalazł szczęście w muzyce. Piękne!
Reportaż ukazujący powszechny problem ubóstwa. Może dlatego, że powszechny – często niedostrzegany. Na dobrze wykonanych czarno-białych zdjęciach autor pokazuje obojętność przechodniów na biedę.