Widok z góry: sześć wskazówek dotyczących wykonywania niesamowitych zdjęć płaskich kompozycji (flat lay)

Fotografowanie płaskich kompozycji (flat lay) to kreatywny sposób prezentowania obiektów i produktów – od kosmetyków do makijażu i biżuterii po jedzenie i zawiadomienia o narodzinach dziecka. Bogatym źródłem inspiracji dla tego typu zdjęć są autorzy blogów i twórcy materiałów multimedialnych w serwisach społecznościowych. Od czego jednak zacząć, gdy chcesz projektować i stylizować własne kompozycje oraz co zrobić, by Twoje zdjęcia robione z góry wyróżniały się w kanałach społecznościowych?

Fotograf reklamowy Chris Priestley specjalizujący się w fotografii produktowej i lifestyle’owej proponuje zachowanie prostoty. W ramach swojej codziennej pracy Chris fotografuje płaskie kompozycje. W serwisie Instagram obserwuje go 54 tysiące osób, a w serwisie TikTok – ponad milion. „W przypadku elementów płaskiej kompozycji mniej naprawdę znaczy więcej, a rozpraszające tło może zepsuć obraz”.

Na szczęście jest to rodzaj fotografii dla każdego. Aby wypróbować tę pasjonującą technikę, nie potrzeba specjalistycznego sprzętu – wystarczy standardowy obiektyw w zestawie, a nawet kompaktowy aparat. Na początek przyda się ołówek i kartka papieru, jak wyjaśnia Chris w pierwszej z sześciu poniższych wskazówek.

Chris zaczyna od rysowania układów na kartce papieru, co ułatwi stworzenie kompozycji, ponieważ, jak twierdzi, zaczynanie od zera już z aparatem w ręku może być trudne.

– Szkicując płaską kompozycję, skupiam się na tym, aby główny obiekt był umieszczony w takim miejscu, by się wyróżniać – wyjaśnia. – Tło i towarzyszące mu elementy muszą stanowić tematyczną całość, zarówno pod względem estetyczno-funkcjonalnym, jak i w kontekście stylu życia docelowej grupy odbiorców – mówi.

Chris dodaje, że stosując metodę prób i błędów wie, kiedy obraz płaskiej kompozycji staje się przeładowany i rozprasza uwagę. Sugeruje on tworzenie kompozycji wokół głównego obiektu i wybranego tła. – Lubię stosować zasadę trójpodziału obrazu i rozbijać go na dziewięć pól. Następnie sprawdzam, czy każdy rekwizyt lub element projektu ma swoje własne pole – mówi Chris.

Chris radzi, żeby nigdy nie wyrzucać żadnego z rekwizytów zakupionych w celu wykonania zdjęć płaskich kompozycji. – Nigdy nie wiadomo, kiedy będą potrzebne – mówi. – Sam mam już dużą skrzynię pełną rekwizytów, z których mogę korzystać. Dobrze jest mieć wszystko pod ręką, aby wypełnić te obszary, które się nie sprawdzają – wyjaśnia.

Zamiast jednak przechowywać dużą liczbę nieporęcznych elementów tła, Chris sugeruje użycie dostępnego w sprzedaży lekkiego tła fotograficznego. – Można kupić tablice fotograficzne w rozmiarze A1 dostępne w wielu różnych stylach, w tym efektu drewna, marmuru i płytek – mówi. Właśnie te elementy wykorzystał w celu uzyskania marmurowego tła na powyższych zdjęciach zegarka.

Rekwizyty na płaskiej powierzchni rzeczywiście pomagają przedstawić historię i nadają kontekst głównemu obiektowi, sugerując, dla kogo jest dany produkt.

Bez względu na rekwizyty wybrane do kompozycji Chris zaleca, aby zawsze upewnić się, że są one nieskazitelnie czyste. – Jedną z rzeczy, o której dowiedziałem się podczas pracy z ważnymi klientami, jest to, że w razie wystąpienia jakichś smug, kurzu i podobnych zabrudzeń zdjęcie jest w gruncie rzeczy bezużyteczne. Niezależnie od tego, jak dobra jest fotografia, wzrok odbiorcy będzie w sposób naturalny skupiać się na niedoskonałościach.

– Jeśli występują jakikolwiek zadrapania i ślady, spróbuj zasłonić je innymi rekwizytami, a przed zrobieniem zdjęcia sprawdź, czy wszystko jest czyste – kontynuuje Chris. – Lepiej unikać przeglądania zdjęć podczas edycji i czyszczenia każdego z nich. To duży problem.

Do robienia zdjęć płaskich kompozycji nie potrzeba specjalnego zestawu, jednak do ustabilizowania aparatu podczas rozmieszczania rekwizytów przyda się statyw.

Chris używa modelu Canon EOS R5 i twierdzi, że podczas fotografowania kompozycji na potrzeby tego artykułu waga aparatu była zaletą. – Oznaczało to, że nie miałem żadnych problemów z przechylaniem go nad stołem. W przypadku cięższego aparatu musiałbym dociążyć statyw, żeby się nie przewrócił. Odchylany i obracany ekran sprawia, że aparat można przesuwać do pozycji, w której obraz jest dla mnie widoczny – mówi.

Jeśli chodzi o wybór obiektywu do płaskich kompozycji, Chris poleca stosowanie standardowego obiektywu 50 mm, na przykład Canon RF 50mm F1.2L USM. – Powodem, dla którego wolę obiektyw o ogniskowej 50 mm, a nie mniejszej, jest to, że nie występują w nim zniekształcenia w przypadku odległości, z których robimy zdjęcia. Jeśli na przykład zrobisz zdjęcie płaskiej kompozycji obiektywem 16 mm, na krawędziach obrazu pojawią się zniekształcenia, które nie będą wyglądać dobrze na zdjęciach produktów – wyjaśnia.

Taki aparat jak Canon EOS RP to również doskonały wybór do robienia tego typu zdjęć – w połączeniu z obiektywem w zestawie, na przykład Canon RF 24-105mm F4-7.1 IS STM. Zapewnia ogniskową odpowiadającą 50 mm oraz przysłony, które poleca Chris. Można też korzystać z kompaktowego aparatu, takiego jak Canon PowerShot G7 X Mark III, zwłaszcza przy ograniczonym budżecie. Aparat waży zaledwie 304 g (z akumulatorem i kartą pamięci), ale rejestruje mnóstwo szczegółów dzięki matrycy o rozdzielczości 20,1 megapiksela.

Małe przysłony, takie jak f/16 i f/22, zapewniają wprawdzie ostrość większego obszaru kompozycji, ale Chris zwykle używa ustawień wartości liczby F z zakresu od f/5,6 do f/8. – Nie lubię używać wyższych wartości, ponieważ wtedy szczegóły będą widoczne w zbyt dużym obszarze obrazu – mówi. – Chcę uzyskać nieco więcej głębi, dlatego – mimo że wciąż można wyróżnić obszar będący tłem – jest on trochę nieostry, a to w sposób naturalny przyciąga wzrok do głównego obiektu – wyjaśnia.

Jeśli chodzi o oświetlenie, Chris zaleca stosowanie relatywnie prostego źródła światła. – Często fotografuję z użyciem pojedynczego źródła światła ustawionego pod kątem 45°, zarówno w poziomie, jak i w pionie. Zwykle nadaje to zdjęciu bardzo przyjemne światło – mówi Chris.

– Jest wiele różnych rodzajów oświetlenia, z których można korzystać. Fotografuję komercyjnie, dlatego zwykle korzystam z lamp studyjnych, ponieważ łatwo jest używać modyfikatorów do kształtowania i zmiękczania światła. Dobrym rozwiązaniem jest także oświetlenie stałe, ponieważ dzięki niemu widać, gdzie padają cienie, a to znacznie ułatwia rozmieszczanie rekwizytów na płaskiej powierzchni – dodaje.

Lampa błyskowa Speedlite firmy Canon, taka jak Canon Speedlite EL-1, uruchamiana zdalnie za pomocą wyzwalacza lamp błyskowych Speedlite Tramsmitter ST-E3-RT V2 firmy Canon również zapewnia twórczą kontrolę nad oświetleniem płaskiej kompozycji, zwłaszcza w przypadku stosowania jej razem z parasolem lub softboksem rozpraszającym światło.

Chris mówi, że można użyć także naturalnego światła. Często najlepiej jest robić zdjęcia w pochmurny dzień, a nie w jasnym świetle słonecznym, ponieważ chmury działają jako naturalne dyfuzory i zmiękczają światło. – Jeśli ustawimy płaską kompozycję pod kątem 45° względem okna, zasadniczo rezultat będzie taki sam jak w przypadku użycia sztucznego światła – mówi Chris.

– Jedną z rzeczy, które lubię w aparacie Canon EOS R5, jest duża liczba megapikseli. Dzięki temu mogę kadrować zdjęcia bez utraty jakości obrazu – mówi Chris. Zwraca jednak uwagę na fakt, że media społecznościowe mają różne wymagania w zakresie rozmiarów i specyfikacji obrazu. Chris sugeruje, aby nie stosować jednej płaskiej kompozycji i nie kadrować tego samego zdjęcia na różne sposoby w oprogramowaniu do edycji, ale raczej poświęcić czas na modelowanie ujęć pod kątem różnych zastosowań internetowych.

– Fotografuję w formacie 3:2, ponieważ płaskie kompozycje są zwykle używane do zdjęć na blogach lub stronach internetowych – wyjaśnia. – Jedną z rzeczy, na które chciałbym zwrócić uwagę, jest to, że przystosowując obraz do różnych mediów społecznościowych, np. z myślą o formacie 4:5 w przypadku Instagrama, a nawet formacie 9:16, trzeba zmieniać umiejscowienie rekwizytów. Zalecam także usunięcie części rekwizytów, ponieważ przestrzeń do pracy będzie dużo mniejsza – dodaje.

Jeśli ktoś chce przesunąć granice kreatywnego podejścia do płaskich kompozycji, może poeksperymentować z ruchem, tak jak to zrobił Chris w przypadku powyższej ilustracji. Aby uzyskać ten oszałamiający efekt, zaleca się fotografowanie ruchomych elementów oddzielnie, a nie jednocześnie. Zobacz więcej prac Chrisa w serwisie TikTok.

– Jedną z zalet tworzenia kompozycji w programie Photoshop była możliwość umieszczenia płatków na różnych warstwach – kontynuuje Chris. – Potem mogłem umieścić te warstwy w Adobe After Effects, gdzie dodałem wirtualną kamerę. Następnie przesuwałem kamerę przez te warstwy w kierunku zegarka, aby uzyskać efekt 3D, który widzimy tutaj – mówi.

Jeśli ktoś chce postawić na prostotę, może spróbować uchwycić poruszające się elementy we właściwej pozycji na jednym zdjęciu. Będzie to wymagało nieco większej liczby prób, więc należy włączyć w aparacie tryb ciągłego wyzwalania migawki i zrobić serię zdjęć w miarę dodawania ruchu. Aby ożywić obrazy, spróbuj połączyć je w animowany plik GIF w programie Adobe Photoshop lub preferowanym edytorze zdjęć.

Zainspirowaliśmy Cię? Spróbuj zrobić zdjęcia płaskich kompozycji i podziel się swoimi wynikami pod hashtagiem #FreeYourStory, dodając oznaczenie @canonemea.



*Adobe, After Effects, Lightroom i Photoshop są znakami towarowymi lub zastrzeżonymi znakami towarowymi firmy Adobe w Stanach Zjednoczonych i/lub innych krajach.



Autor: Marcus Hawkins